Lasy iglaste

LASY IGLASTE

Lasy iglaste jest to las, w którym wszystkie albo większość drzew to drzewa iglaste. Lay iglaste występują przede wszystkim na glebach bielicowych w klimacie umiarkowanym. Dominującymi gatunkami drzew są tu: różne gatunki sosen, modrzewi, świerków oraz drzew liściastych takich jak osika, jarząb i brzoza. Natomiast w runie leśnym można spotkać przede wszystkim borówki (czarna, brusznica), wrzos zwyczajny i śmiałek pogięty. Jeśli teren, na którym znajduje się las, jest bardzo podmokły do gatunków typowych dla runa są: bagno zwyczajne, borówka bagienna, wełnianki.

PRZYKŁADY LASÓW IGLASTYCH:

•  Sosna tworzy lasy mieszane oraz czyste bory sosnowe. W Polsce jest najpospolitszą z krajowych sosen, tworzy zespoły borów sosnowych. 
• Świerk pospolity jest uznawany za drugie (po jodle) najwyższe rodzime drzewo europejskie - w sprzyjających warunkach może on osiągać nawet ponad 60m wysokości(!), choć normalnie rzadko przekracza 40m. Dobrą cechą rozpoznawczą świerka pospolitego są jego zwisające szyszki, których podługowaty kształt przypomina „cygaro”. Tworzą się one głównie w okolicach wierzchołka drzewa, a jesienią opadają w całości. Świerki słyną z wyjątkowo płytkiego systemu korzeniowego. Można się o tym przekonać zwłaszcza w górach, gdzie po każdej dużej wichurze drzewa te regularnie stanowią największy udział wśród powalonych drzew. 
• Sylwetką jodła przypomina świerka i modrzewia, jednak w odróżnieniu od nich wierzchołek starych jodeł jest na ogół charakterystycznie spłaszczony, tworząc tzw. bocianie gniazdo. Na tle innych drzew iglastych jodła pospolita wyróżnia się wyraźnie jasną, srebrzystopopielatą i stosunkowo gładką korą oraz stojącymi, przypominającymi z daleka świece, szyszkami, które po dojrzeniu całkowicie rozpadają się na drzewie pozostawiając na gałęziach jedynie sterczące trzpienie (nigdy nie znajduje się pod drzewami całych szyszek!). Ze względu na bardzo duże wymagania środowiskowe oraz małą odporność na zanieczyszczenia powietrza drzewo to występuje u nas zdecydowanie rzadziej niż inne popularne drzewa iglaste, takie jak sosna czy świerk. 
• Bardzo wysokie, zrzucające igły na zimę drzewo iglaste - osiąga 50m wysokości. Igły miękkie i delikatne, zebrane na krótkopędach po kilkadziesiąt sztuk w gęste pęczki. Latem są trawiasto-zielone, jesienią przebarwiają się na żółty kolor. W Polsce na stanowiskach naturalnych modrzew europejski występuje niezwykle rzadko i tylko w Tatrach. Gatunek posiadający niewielkie wymagania, dobrze rosnący na podłożu skalistym (w tym wapiennym) oraz świeżych i zasobnych, niezbyt mokrych glebach, światło- i ciepłolubny, mrozoodporny, wrażliwy na suszę, mało odporny na zanieczyszczenia powietrza (słabo rośnie w dużych miastach), często skutecznie atakowany przez szkodniki (głównie kornika).